کل کل بامزه فردوسی‌پور در برنامه بیست هجده/پسر شیرین و ساده‌ای که خیلی سعی کرد خاص به نظر بیاید

رامین رضاییان در برنامه ویژه جام جهانی حسابی تا می‌توانست سر عادل فردوسی پور غر زد. او انگار دل پر دردی داشت از فردوسی پور و خیلی از مدت برنامه پشت به این مجری نشسته بود!

*من که نباید از عملکرد خودم راضی باشم. حتی از عملکرد ایران. فکر می‌کنم خود مردم امروز نشان می‌دهند از ما راضی هستند یا نه. ما سعی کردیم که برای پرچم تیم ملی بجنگیم و امیدوارم راضی بوده باشند از ما، مردم.

*من سال خوبی در پرسپولیس داشتم. کلی خاطره با این هواداران دارم. رفتن به اروپا خیلی سخت است. فوتبال در اروپا، خودش سخت است آنجا اخلاق خیلی مهم است. برای جام جهانی رفتم اروپا. می‌خواستم تنم به تن اروپایی بخورد. من برای اینکه بتوانم در یک تیم باشم، برایم شرایط زندگی خیلی سخت بود. زبان بلد نبودم. مربی خصوصی گرفتم. معلم گرفتم تا بتوانم با بازیکنان حرف بزنم. من از نیمکت متنفرم. هر کاری می‌کنم که بتوانم فیکس بازی کنم. برای هدفم باید تلاش می‌کردم. راستش این قدر انتقاد از من بود، ولی سعی کردم در زمین حرفم را بزنم. توانم را برای تیم ملی گذاشتم تا به آن چیزی که می‌خواهم برسم.

*من در بازی‌های جام جهانی از ده بازی در ۹ تا فیکس باز کردم. در لیگ بلژیک هم به اندازه خودم بازی کردم. درست است که در آن تیم اروپایی آنچه می‌خواستم برایم فراهم نشد. ولی همه جور زجری کشیدم، ده برابر ایران سالمتر و حرفه‌ای‌تر بودم تا بتوانم در تیم ملی طوری بازی کنم که مردم و مربی از من راضی باشند.

*راستش را بخواهید به ماندن در لیگ بلژیک فکر نمی‌کنم. من با تیم فصل قبلم قرارداد دارم، اما سعیم بر این است که بتوانم به یک تیم خوب بروم. امیدوارم که برایم اتفاق خوبی باشد.

*شرایط در جام جهانی فوق العاده بود. حیلی انگیزه داشتم. می‌خواستم در جام جهانی خوب باشم. وقتی استقبال مردم را دیدم از خودم، خیلی برایم فوق العاده بود. جایی که به دنیا امدم و بزرگ شدم، برایم خیلی دوست داشتنی بود. به آنجا افتخار می‌کنم. خیلی سعی کردم خوب باشم. آقا عادل مربی است خودش و قبل بازی‌ها گفته بودند من دفاع خوب نیستم. من در ایران در پرسپولیس بازی می‌کردم، باید حمله می‌کردیم. اینجا باید می‌رفتم، چون مردم عاشق فوتبال هجومی هستند.

*شما می‌دانید من اصلا رفتم اروپا که دفاعی‌ام خوب شود. آنجا جلو بروی و بر نگردی، از پشتت می‌روند. من قبل از آغاز بازی‌های جام جهانی، حرف‌هایی که به من می‌زدند، مثلا اقا عادل می‌زد، بهم بر می‌خورد. من خیلی از نگاه‌ها را می‌دیدم که خیلی نگاه مثبتی نبود. ولی سه امتیاز را که گرفتید، دیدید چقدر نگاه‌ها برگشت.

*مارسلو در دفاع خیلی خوب نیست. من هم اگر خودم را کنترل کنم، قطعا می‌توانم در دفاع باشم. مردم باید از من راضی باشند. مربی تیم ملی به من گفت: فوق العاده بودی برای آینده ات کار بزرگی کردی.

*این طوری نیست که فکر کنید من کاری می‌کنم بیشتر به چشم بیایم. من بیرون از فوتبال سعی می‌کنم خاص لباس بپوشم و شیک باشم. این قدر راحت مردم را قضاوت نکنیم. نگذاریم که قضاوت کنیم دیگران را بی دلیل.

*ما دربی را به استقلال باخته بودیم. می‌خواستیم مهدی آقای گل بشود، من توپ را پاس دادم به مهدی تا او پنالتی را گل بزند تا مردم و هواداران آن اتفاق را فراموش کنند.

*اخلاق من خیلی خاص است. بچه‌ها در هتل‌ها تک نفری بودند. تو اردو‌ها بیشتر با طارمی هستیم. ولی من یک اخلاق شخصی دارم. بیرون فوتبال باید خیلی حرفه‌ای باشی. باید بدن فیت داشته باشی تا موفق باشی. من بر این اساس زندگی می‌کنم. ما در زمین برای هم جان می‌دهیم که در فوتبال ایران هم دیده شد.

*من خیریتی بود تو آن صحنه! به قول مهدی طارمی. آن لحظه که گل را خوردیم از برنامه دوم بازی کردیم. آن گل که اتفاق بود. یک لحظه دیدم مرتضی فنا شد. می‌دانید کاستا خیلی خوب می‌زند. من خواستم به سمت مخالف توپ را دفع کنم. صد بار دیگر این توپ را دفع می‌کردم نمی‌رفت توی گل. من هر بار که یک اشتباه کنم، حتما جبرانش می‌کنم. بعد که پاس گل دادم نمی‌دانید چطور خوشحالی می‌کردم، ولی وقتی آفساید شد، حالم بدجوری گرفته شد.

*من این ۸۵ درصد که به تیم ملی رای دادند و راضی بودند را جلب کردم و برایم خیلی هیجان انگیز بود. وقتی این قدر شور مردم را دیدم خیلی انگیزه می‌گرفتم. باقی بچه‌ها هم دقیقا همین طور بودند.

*من در زمین رونالدو را خیلی تاچ کردم و روحی و روانی روی مخش بودم. با بقیه هم همین طور. این سبک از بازی را خیلی راحت ترم که بازیکن حریف فکر نکند ولش می‌کنم.